Μπούρτζι

Επιθαλλάσιο φρούριο το οποίο είναι χτισμένο επάνω σε μια χερσονησίδα και αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης του Ναυπλίου.

Πρίν την οχύρωση της νησίδας αυτής που βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού της πόλης, υπήρχε επάνω της βυζαντινός ναός ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Θεόδωρο. Αντιλαμβανόμενοι οι Ενετοί την στρατηγική θέση της νησίδας για την προστασία της πόλης οικοδόμησαν επάνω της γύρω το 1473 εναν πύργο.

Η σχεδίαση του φρουρίου είναι προσαρμοσμένη στο επιμηκές σχήμα της βραχονησίδας. Οι είσοδοι στο φρούριο βρίσκονται βόρεια και νότια, ενώ στο βορειοανατολικο μέρος της νησίδας έχει δημιουργηθεί ενας μικρός όρμος που καθιστά την πρόσβαση στο φρούριο ασφαλέστερη.

Μεταξύ του φρουρίου και του λιμενοβραχίονα υπάρχει στενή δίοδος, η οποία τα παλιότερα χρόνια εκλεινε με αλυσίδα προκειμένου να προφυλάξει το λιμάνι και την πόλη απο εχθρικά πλοία.

Με την πάροδο των χρόνων το φρούριο θα τροποποιηθεί αρκετές φορές. Οι Τούρκοι το περιέβαλαν με την λεγόμενη πορπορέλα, δηλαδή με ένα υποθαλλάσιο φράγμα απο πέτρες έτσι ώστε να μην μπορούν να πλησιάσουν στο φρούριο μεγάλα πλοία.

Τον 18ο αιώνα οι Ενετοί προέβησαν σε συμπληρώσεις στο φρούριο. Ανύψωσαν τον κεντρικό πύργο και κάλυψαν σχεδόν όλο το νησάκι με οχυρώσεις.

Κατα την διάρκεια της ελληνικής επανάστασης το φρούριο ήταν γνωστό με το όνομα "Καστέλι" ή "Θαλασσόπυργος". Το 1826 εδώ βρήκε καταφύγιο η ελληνική κυβέρνηση όταν το επαναστατημένο έθνος βρισκόταν σε εμφύλια σύρραξη. Σαν φρούριο το Μπούρτζι χρησιμοποιήθηκε ως το 1865. Απο τότε και μετά έγινε τόπος διαμονής των δημίων που πραγματοποιούσαν τις εκτελέσεις των θανατοποινιτών των φυλακών του Παλαμηδίου. Η τελευταία μετατροπή που έγινε στο φρούριο ήταν το 1935 όταν μετατράπηκε σε ξενοδοχείο.

Σήμερα η πρόσβαση στο φρούριο μπορεί να γίνει με καραβάκι απο την προκυμαία του Ναυπλίου.