Τριών Ναυάρχων

Η πλατεία έχει πάρει το όνομά της απο τους τρείς ναύαρχους των Μεγάλων Δυνάμεων Κόδριγκτον, Δεριγνύ και Χεϋδεν, που συμμετείχαν στην Ναυμαχία του Ναυαρίνου στις 8 Οκτωβρίου 1827.

Στο μέσο της υπάρχει το ταφικό μνημείο με τα οστά του Δημήτριου Υψηλάντη, ο οποίος υπήρξε μια απο τις ηγετικές μορφές της Ελληνικής Επανάστασης. Ο Υψηλάντης πέθανε στο Ναύπλιο σε ηλικία 40 ετών, χτυπημένος απο χρόνια κληρονομική ασθένεια. Αρχικά τα οστά του είχαν ταφεί στο νάρθηκα του ναού του Αγίου Γεωργίου, ενώ στο μνημείο αυτό μεταφέρθηκαν με επίσημη τελετή το 1843.

Απο όλα τα νεοκλασικά κτίρια της πλατείας, ξεχωρίζει αυτό που στεγάζει το Δημαρχείο της πόλης. Δίπλα του ακριβώς βρισκόταν το φαρμακείο του Ιταλού φιλέλληνα Μπονιφάτσιο Μποναφίν, ο οποίος ταρίχευσε το σώμα του Ιωάννη Καποδίστρια.

Πίσω απο το μνημείο του Υψηλάντη βρίσκεται ο αδριάντας του πρώτου βασιλιά της Ελλάδος, Οθωνα. Ο Όθωνας αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο στις 25 Ιανουαρίου 1833 και έμεινε για πολύ σύντομο διάστημα καθώς τον Σεπτέμβριο του 1834 ορίστηκε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους η Αθήνα.

Πίσω απο το σημείο όπου βρίσεται σήμερα το άγαλμα του Όθωνα κάποτε βρισκόταν ένα απο τα σημαντικότερα κτήρια του Ναυπλίου, το Κυβερνείο ή αλλιώς "Παλατάκι", το οποίο κατασκευάστηκε το 1829 και καταστράφηκε απο πυρκαγιά το 1929. Ο σκοπός της κατασκευής του ήταν να στεγάσει τα γραφεία της νεοσύστατης τότε ελληνικής κυβέρνησης και την οικία του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδιστρια. Τα έξοδα της ανέγερσής του μάλιστα τα ανέλαβε ο ίδιος ο Καποδίστριας άλλα και Έλληνες ομογενείς.

Στο ίδιο κτίριο τοποθετήθηκε η λάρνακα με το ταριχευμένο σώμα του Καποδίστρια για λαϊκό προσκύνημα, όταν αυτός δολοφονήθηκε.

Όταν ήρθε στην Ελλάδα ο Όθωνας, εγκαταστάθηκε και αυτός στο Κυβερνείο. Τότε όνομάστηκε "Βασιλικόν Παλάτιον", ενώ ο κόσμος το έλεγε "Παλατάκι", όνομα με το οποίο έχει μείνει γνωστό ως σήμερα.