Πύλη της Ξηράς

H Πύλη της Ξηράς κατασκευάστηκε το 1708 από το Γάλλο μηχανικό Λασάλ. Aποτελούσε τη μοναδική είσοδο της κάτω πόλης από τη στεριά ενώ έκλεινε μετά τη δύση του ηλίου. Όποιος έμενε απ' έξω ήταν αναγκασμένος να διανυκτερεύσει εκτός των τειχών. Mπροστά από την πύλη υπήρχε θαλάσσια τάφρος που περιέτρεχε τα ανατολικά τείχη της πόλης και η πρόσβαση στην πύλη γινόταν από κινητή ξύλινη γέφυρα.

Σταδιακά απο το 1894 εώς το 1897 κατεδαφίστηκε, ενώ την ίδια περίοδο καταχώθηκε και η τάφρος που την περιέβαλε. Απο αυτήν σώθηκαν μόνο λιγοστά αρχιτεκτονικά μέλη, όπως το πέτρινο λιοντάρι της επίστεψής της, απο το οποίο όμως λείπουν το κεφάλι τα φτερά και η ουρά, καθώς και η πλάκα με το οικόσημο του Βενετσιάνου διοικητή Γκριμάνι με τη χρονολογία του 1708.

Σήμερα και κατόπιν μελέτης που έγινε για την αρχική της μορφή, η πύλη έχει ανακατασκευαστεί.

Γενικά η όψη της είναι απλή τοξωτή με δύο παραστάδες εκατέρωθεν της, ενώ στο υψηλότερο σημείο της κοσμείται απο το ολόγλυφο λιοντάρι, σύμβολο της Βενετσιάνικης Δημοκρατίας.