Συντάγματος
Η Πλατεία Συντάγματος, η ιστορικότερη πλατεία του Ναυπλίου, ήταν η βασική πλατεία της πόλης σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της. Ήδη από την Πρώτη Ενετοκρατία εδώ δημιουργήθηκε με επίχωση ο Φόρος (Forum, αγορά-πλατεία) και χτίστηκε το παλάτι του Ενετού διοικητή. Κατά την Πρώτη Τουρκοκρατία (1540-1686) ήταν κέντρο της πόλης, αφού σε αυτή φαίνεται ότι βρισκόταν το Σαράι του τούρκου διοικητή της Πελοποννήσου καθώς και δύο τζαμιά. Επίσης, έχει συμπεριληφθεί στη «Χάρτα των Ευρωπαϊκών Πλατειών» και θεωρείται μια από τις σημαντικότερες πλατείες παγκοσμίως.
Η πλατεία έχει αλλάξει αρκετές φορές ονομασία. Το 19ο αιώνα, στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, ήταν γνωστή με το όνομα Πλατεία Πλατάνου, από τον ιστορικό πλάτανο που καταλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της. Το 1843 μετονομάστηκε σε Πλατεία Λουδοβίκου, προς τιμήν του πατέρα του βασιλιά Όθωνα. Κατόπιν, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, ονομάστηκε Πλατεία Συντάγματος, κατά κύριο λόγο επειδή είχε συνδεθεί με τον αγώνα για την παραχώρηση Συντάγματος και τη Ναυπλιακή Επανάσταση (Φεβρουάριος-Μάρτιος 1862), ενώ αργότερα για κάποιο διάστημα της δόθηκαν οι ονομασίες Πλατεία Στρατώνος και Πλατεία Βασιλέως Γεωργίου Β΄.
Το σχέδιο της πλατείας έχει κι αυτό αλλάξει ουσιαστικά με την πάροδο των χρόνων. Υπήρχε ήδη από την Πρώτη Τουρκοκρατία και η πρώτη αλλαγή στο σχέδιό της έγινε κατά τη Β΄ Περίοδο της Ενετοκρατίας (1686-1715). Τότε οι Βενετσιάνοι διαμόρφωσαν την κεντρική πλατεία δίνοντάς της σαν τέρμα το Οπλοστάσιο ή Αρσενάλε (σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο), χωρίς όμως να προφτάσουν και να της δώσουν την οριστική της μορφή, αφού ξέσπασε νέος πόλεμος με τους Τούρκους. Με την άφιξη του Καποδίστρια, η πλατεία απέκτησε τις σημερινές της διαστάσεις σε σχέδια των Βαλλιάνου και Βούλγαρη το 1832, και την ίδια εποχή διανοίχτηκε η οδός Βασιλέως Κωνσταντίνου (ή Μεγάλος Δρόμος) που οδηγεί αξονικά στο κέντρο της πλατείας. Στους νεότερους χρόνους διαμορφώθηκε σε νεοκλασική πλατεία με δρόμους περιμετρικά, ενώ τη δεκαετία του ’70 η πλατεία ανακατασκευάστηκε και πήρε τη σημερινή της μορφή, που την τοποθετεί πολύ κοντά στα μεσαιωνικά πρότυπα.